02/10 EYÜP 21-26

[tr] Eyüp 21-26

^21:1 Eyüp şöyle yanıtladı:
² ‹‹Sözümü dikkatle dinleyin,
Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
³ Bırakın ben de konuşayım,
Ben konuştuktan sonra alay edin.
⁴ ‹‹Yakınmam insana mı karşı?
Niçin sabırsızlanmayayım?
⁵ Bana bakın da şaşın,
Elinizi ağzınıza koyun.
⁶ Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor,
Bedenimi titreme alıyor.
⁷ Kötüler niçin yaşıyor,
Yaşlandıkça güçleri artıyor?
⁸ Çocukları sapasağlam çevrelerinde,
Soyları gözlerinin önünde.
⁹ Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak,
Tanrının sopası onlara dokunmuyor.
¹⁰ Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz,
İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
¹¹ Çocuklarını sürü gibi salıverirler,
Yavruları oynaşır.
¹² Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler,
Ney sesiyle eğlenirler.
¹³ Ömürlerini bolluk içinde geçirir,
Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.
¹⁴ Tanrıya, ‹Bizden uzak dur!› derler,
‹Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
¹⁵ Her Şeye Gücü Yeten kim ki, Ona kulluk edelim?
Ne kazancımız olur Ona dua etsek?›
¹⁶ Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil.
Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
¹⁷ ‹‹Kaç kez kötülerin kandili söndü,
Başlarına felaket geldi,
Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
¹⁸ Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi,
Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
¹⁹ ‹Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir› diyorsunuz,
Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
²⁰ Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler,
Her Şeye Gücü Yetenin gazabını içsinler.
²¹ Çünkü sayılı ayları sona erince
Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
²² ‹‹En yüksektekileri bile yargılayan Tanrıya
Kim akıl öğretebilir?
²³ Biri gücünün doruğunda ölür,
Büsbütün rahat ve kaygısız.
²⁴ Bedeni iyi beslenmiş,
İlikleri dolu.
²⁵ Ötekiyse acı içinde ölür,
İyilik nedir hiç tatmamıştır.
²⁶ Toprakta birlikte yatarlar,
Üzerlerini kurt kaplar.
²⁷ ‹‹Bakın, düşüncelerinizi,
Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
²⁸ ‹Büyük adamın evi nerede?› diyorsunuz,
‹Kötülerin çadırları nerede?›
²⁹ Yolculara hiç sormadınız mı?
Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
³⁰ Felaket günü kötü insan esirgenir,
Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
³¹ Kim davranışını onun yüzüne vurur?
Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
³² Mezarlığa taşınır,
Kabri başında nöbet tutulur.
³³ Vadi toprağı tatlı gelir ona,
Herkes ardından gider,
Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
³⁴ ‹‹Boş laflarla beni nasıl avutursunuz?
Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.››
^22:1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
² ‹‹İnsan Tanrıya yararlı olabilir mi?
Bilge kişinin bile Ona yararı dokunabilir mi?
³ Doğruluğun Her Şeye Gücü Yetene ne zevk verebilir,
Kusursuz yaşamın Ona ne kazanç sağlayabilir?
⁴ Seni azarlaması, dava etmesi
Ondan korktuğun için mi?
⁵ Kötülüğün büyük,
Günahların sonsuz değil mi?
⁶ Çünkü kardeşlerinden nedensiz rehin alıyor,
Onları soyuyordun.
⁷ Yorguna su içirmedin,
Açtan ekmeği esirgedin;
⁸ Ülkeye bileğinle sahip oldun,
Saygın biri olarak orada yaşadın.
⁹ Dul kadınları eli boş çevirdin,
Öksüzlerin kolunu kanadını kırdın.
¹⁰ Bu yüzden her yanın tuzaklarla çevrili,
Ansızın gelen korkuyla yılıyorsun,
¹¹ Her şey kararıyor, göremez oluyorsun,
Seller altına alıyor seni.
¹² ‹‹Tanrı göklerin yükseklerinde değil mi?
Yıldızlara bak, ne kadar yüksekteler!
¹³ Sen ise, ‹Tanrı ne bilir?› diyorsun,
‹Zifiri karanlığın içinden yargılayabilir mi?
¹⁴ Koyu bulutlar Ona engeldir, göremez,
Gökkubbenin üzerinde dolaşır.›
¹⁵ Kötülerin yürüdüğü
Eski yolu mu tutacaksın?
¹⁶ Onlar ki, vakitleri gelmeden çekilip alındılar,
Temellerini sel bastı.
¹⁷ Tanrıya, ‹Bizden uzak dur!› dediler,
‹Her Şeye Gücü Yeten bize ne yapabilir?›
¹⁸ Ama onların evlerini iyilikle dolduran Oydu.
Bunun için kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
¹⁹ ‹‹Doğrular onların yıkımını görüp sevinir,
Suçsuzlar şöyle diyerek eğlenir:
²⁰ ‹Düşmanlarımız yok edildi,
Malları yanıp kül oldu.›
²¹ ‹‹Tanrıyla dost ol, barış ki,
Bolluğa eresin.
²² Ağzından çıkan öğretiyi benimse,
Sözlerini yüreğinde tut.
²³ Her Şeye Gücü Yetene dönersen, eski haline kavuşursun.
Kötülüğü çadırından uzak tutar,
²⁴ Altınını yere,
Ofir altınını vadideki çakılların arasına atarsan,
²⁵ Her Şeye Gücü Yeten senin altının,
Değerli gümüşün olur.
²⁶ O zaman Her Şeye Gücü Yetenden zevk alır,
Yüzünü Tanrıya kaldırırsın.
²⁷ Ona dua edersin, dinler seni,
Adaklarını yerine getirirsin.
²⁸ Neye karar verirsen yapılır,
Yollarını ışık aydınlatır.
²⁹ İnsanlar seni alçaltınca, güvenini yitirme,
Çünkü Tanrı alçakgönüllüleri kurtarır.
³⁰ O suçsuz olmayanı bile kurtarır,
Senin ellerinin temizliği sayesinde kurtulur suçlu.››
^23:1 Eyüp şöyle yanıtladı:
² ‹‹Bugün de acı acı yakınacağım,
İniltime karşın Tanrının üzerimdeki eli ağırdır.
³ Keşke Onu nerede bulacağımı bilseydim,
Tahtına varabilseydim!
⁴ Davamı önünde dile getirir,
Kanıtlarımı art arda sıralardım.
⁵ Bana vereceği yanıtı öğrenir,
Ne diyeceğini anlardım.
⁶ Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı?
Hayır, yalnızca dinlerdi beni.
⁷ Haklı kişi davasını oraya, Onun önüne getirebilirdi,
Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.
⁸ ‹‹Doğuya gitsem orada değil,
Batıya gitsem Onu bulamıyorum.
⁹ Kuzeyde iş görse Onu seçemiyorum,
Güneye dönse Onu göremiyorum.
¹⁰ Ama O tuttuğum yolu biliyor,
Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.
¹¹ Adımlarını yakından izledim,
Sapmadan yolunu tuttum.
¹² Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım,
Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.
¹³ ‹‹O tek başınadır, kim Onu caydırabilir?
Canı ne isterse onu yapar.
¹⁴ Benimle ilgili kararını yerine getirir,
Daha nice tasarısı vardır.
¹⁵ Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda,
Düşündükçe korkarım Ondan.
¹⁶ Tanrı cesaretimi kırdı,
Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.
¹⁷ Karanlık beni susturamadı,
Yüzümü örten koyu karanlık.
^24:1 ‹‹Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor?
Neden Onu tanıyanlar bu günleri görmesin?
² İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor,
Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.
³ Öksüzlerin eşeğini kovuyor,
Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.
⁴ Yoksulları yoldan saptırıyor,
Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.
⁵ Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi
Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar,
Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.
⁶ Yemlerini tarlalardan topluyor,
Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.
⁷ Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar,
Örtünecek şeyleri yok soğukta.
⁸ Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor,
Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.
⁹ Öksüz memeden uzaklaştırılıyor,
Düşkünün bebeği rehin alınıyor.
¹⁰ Giysisiz, çıplak dolaşıyor,
Aç karnına demet taşıyorlar.
¹¹ Teraslar arasında zeytin eziyor,
Susuzluktan kavrulurken
Şarap için üzüm sıkıyorlar.
¹² Kentlerden insan iniltileri yükseliyor,
Yaralı canlar feryat ediyor,
Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.
¹³ ‹‹Bunlar ışığa başkaldıranlardır;
Onun yolunu tanımaz,
İzinde yürümezler.
¹⁴ Gün kararınca katil kalkar,
Düşkünü, yoksulu öldürür,
Hırsız gibi sıvışır geceleyin.
¹⁵ Zina edenin gözü alaca karanlıktadır,
‹Beni kimse görmez› diye düşünür,
Yüzünü örtüyle gizler.
¹⁶ Hırsızlar karanlıkta evleri deler,
Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.
¹⁷ Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların,
Karanlığın dehşetiyle dostturlar.
¹⁸ ‹‹Diyorsunuz ki, ‹Suyun üstündeki köpüktür onlar,
Lanetlidir ülkedeki payları,
Kimse bağlara gitmez.
¹⁹ Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi
Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür.
²⁰ Rahim onları unutacak,
Kurtlara yem olacak,
Bir daha anılmayacaklar.
Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.
²¹ Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar,
Dul kadına iyilik etmezler.
²² Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder,
Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.
²³ Tanrı onlara güven verir, Ona güvenirler,
Ama gözü yürüdükleri yoldadır.
²⁴ Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar,
Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür,
Başak başı gibi kesilirler.›
²⁵ ‹‹Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir,
Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?››
^25:1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
² ‹‹Egemenlik ve heybet Tanrıya özgüdür,
Yüce göklerde düzen kuran Odur.
³ Orduları sayılabilir mi?
Işığı kimin üzerine doğmaz?
⁴ İnsan Tanrının önünde nasıl doğru olabilir?
Kadından doğan biri nasıl temiz olabilir?
⁵ Onun gözünde ay parlak,
Yıldızlar temiz değilse,
⁶ Nerede kaldı bir kurtçuk olan insan,
Bir böcek olan insanoğlu!››
^26:1 Eyüp şöyle yanıtladı:
² ‹‹Çaresize nasıl yardım ettin!
Güçsüz pazıyı nasıl kurtardın!
³ Bilge olmayana ne öğütler verdin!
Sağlam bilgiyi pek güzel öğrettin!
⁴ Bu sözleri kime söyledin?
Senin ağzından konuşan ruh kimin?
⁵ ‹‹Suların ve sularda yaşayanların altında
Ölüler titriyor.
⁶ Tanrının önünde ölüler diyarı çıplaktır,
Yıkım diyarı örtüsüz.
⁷ O boşluğun üzerine kuzey göklerini yayar,
Hiçliğin üzerine dünyayı asar.
⁸ Bulutların içine suları sarar,
Bulutlar yırtılmaz onların ağırlığı altında.
⁹ Dolunayın yüzünü örter,
Üstüne bulutlarını serper.
¹⁰ Suların yüzeyine sınır çizer
Işıkla karanlığın ayrıldığı yerde.
¹¹ Göklerin direkleri sarsılır,
Şaşkına dönerler O azarlayınca.
¹² Gücüyle denizi çalkalar,
Ustaca Rahavı vurur. güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı.
¹³ Gökler Onun soluğuyla açılır,
Onun eli parçalar kaçan yılanı.
¹⁴ Bunlar yaptıklarının küçücük parçaları,
O'ndan duyduğumuz hafif bir fısıltıdır.
Gürleyen gücünü kim anlayabilir?››fı sözleridir.

---